نام و یاد خداوند بخشنده و مهربان آرامش بخش قلبهاست.
چگونه ورزش كنيم.
«تیراندازی که بی هدف شلیک می کند همه مهارتها را داراست. وقتی کار را جدی می گیرد دستانش به رعشه می افتد. وقتی پای جایزه به میان می آید، می ترسد و بیشتر به بردن فکر می کند تا به تیر انداختن و همین نیاز به بردن است که قدرتش را می خشکاند» «چوانگ تسو»
مقوله ورزش چیزی فراتر از یک بازی است. ورزش علاوه بر لذت فراوانی که به ما می بخشد آموزگاری است که قدرتهای فردی ما را به ما گوشزد می کند. بعضی از چیزهایی که یاد می گیریم از این قرارند:
در لحظه اکنون زندگی کنیم
تنها زمانی می توانیم بهترین بازی را ارائه دهیم که نتیجه بازی را فراموش کرده باشیم و تمام حواسمان متوجه این لحظه باشد. هر چه کمتر به بردن بیندیشیم و کمتر نگران قضاوت دیگران باشیم بازی بهتری ارائه خواهیم داد.
اجبار هرگز کارساز نیست
قدرت واقعی زمانی بروز می کند که ما آسوده خاطر باشیم و نیازی به اثبات قدرتمان احساس نکنیم. این نکته در زمینه مدیریت منابع انسانی نیز به طور کامل صادق است.
خونسرد باشیم
عصبانیت هیچ وقت کارساز نیست. آیا هرگز یک بازیکن گلف عصبانی دیده اید؟
به جای تنفر از حریف برتر، مهارتهای خود را افزایش دهیم!
تنفر و انزجار، انرژی ما را هدر می دهد و ذهنمان را از اهداف اولیه، منحرف می کند.
اگر فکر کنیم که همه دنیا مقابل ما ایستاده اند، همین خواهد شد
سرزنش کردن دیگران، چاره کار نیست. اگر به این نتیجه برسیم که هیچ کاری درست پیش نمی رود و قاضی و داور و توپ و باد، همه و همه بر ضد ما هستند عملا چنین خواهد شد. انسانهای موفق حداکثر مسئولیت را می پذیرند و هرگز به خاطر شکستهایشان دیگران را سرزنش نمی کنند!
منشاء بازی خارق العاده، تعهد خارق العاده است
یک تماشاگر معمولی ممکن است مهارتهای خارق العاده مایکل جردن یا استفی گراف را ذاتی و مادرزادی قلمداد کند. اما خیلی ها با نبوغ و استعدادهای شگرف زاده می شوند ولی به جایی نمی رسند. با یک نگاه دقیق تر متوجه می شویم که علت واقعی درخشش این ستارگان این است که آنها بیش از دیگران، خود را متعهد کرده اند.
چه در ورزش و چه در زندگی، همواره باید بر خواسته هایمان تمرکز کنیم
وقتی به چیزهایی فکر می کنیم که دوست نداریم اتفاق بیفتند مثلا به گل خوردن یا خطا کردن، همانها اتفاق می افتند! چرا؟
ذهن انسان بر اساس تصویرهایی که به او داده می شود عمل می کند. مثلاً به خودمان می گوییم: "توپ را به تور نزن!" و تصویری که به این ترتیب به ذهن خود می دهیم تصویر توپی است که به تور برخورد کرده است و ذهن ما براساس این تنها تصویری که به او داده ایم عمل می کند و توپ به تور می خورد و مسبب آن خودمان هستیم!
ترس، قاتل انسان است. چه در ورزش، چه در یک مصاحبه استخدامی و چه در یک سخنرانی. وقتی بر چیزهایی تمرکز می کنیم که از آنها می ترسیم همین تصویرهای ذهنی خود ساخته، مستقیماً ما را به سوی آن حادثه می برند.
ما باید بر خواسته های خود تمرکز کنیم نه بر ترس های خود
پويا ابراهيم زاده